Cookie beleid voetbal vereniging K.G.B.

De website van voetbal vereniging K.G.B. is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

A boattrip to Texel,…..and never to come back

Texel 94 B1

6 - 0

KGB JO17-1

Competitie

B-junioren zaterdag, B1, 2e klasse 01 (Promotie Poule)

Datum

4 april 2015 14:30

Scheidsrechter

Otterloo, T. van

Accommodatie

Onbekend

Daar gingen we dan, op zaterdag 4 april naar Texel. De B1 moest een eerder afgelaste wedstrijd spelen op en tegen Texel! Dat is voorwaar een hele reis. En een hele organisatie voor met name Peter, George en Frank.

 Het vertrek begon al chaotisch. Maar dat lag niet aan de begeleiding. Nee, Oscar had bedacht dat hij met Robert mee zou rijden. Terwijl toch ook zijn vader en opa meegingen. Natuurlijk is dat wel te begrijpen, vrienden onder elkaar. Maar dan moet je wel op het afgesproken tijdstip bij Robert zijn. Die was intussen al naar de Spar gereden, ons vaste vertrekpunt. Robert was dan ook zeer verbaasd dat Oscar niet bij zijn vader in de auto zat. Gelukkig kwam Oscar net binnen de extra tijd (5 minuten) alsnog rustig op de fiets aangereden.

 Daar gingen we dan op weg naar de boot in Den Helder. Er waren gelukkig genoeg auto’s en de vader van Sam was al op Texel met een grote 7-persoons Citroen. Op weg naar Den Helder moest ik terugdenken aan mijn laatste keer op Texel. Dat was 40 jaar terug met schoolkamp van de RSG-Enkhuizen. Niet met luxe auto’s maar gewoon op de fiets! Maar dan moet je niet zo stoer zijn om de reis te beginnen met een vers blikje bier. Afijn ik heb dus 70 kilometer moeten afzien aan de staart van het peloton.

 Maar onze reis met de B1 ging voorspoedig. We kwamen ruim op tijd aan bij de boot in Den Helder die om half 1 zou vertrekken. Maar, waar raak je je auto kwijt? Want een aantal van ons zou om de kosten te drukken te voet op de boot gaan. Aan de overkant zou dan met drie grote auto’s een aantal keer heen en weer van de haven op Texel naar Den Burg rijden waar de wedstrijd zou zijn.

 Dat werd nog een spannend avontuur. Frank, de vader van Oscar en de vader van Ruben moesten spoorslags een parkeerplaats zoeken. Maar die waren niet voorhanden door het drukken Paasweekend! Uiteindelijk konden wij kilometers terug naar Den Helder een plekje vinden in een woonwijk. Inmiddels was het al kwart over 12 en de boot ging om half 1. Dat betekende flink doorstappen. En dan te bedenken dat de opa van Oscar, 76 jaar, ook mee was. Maar we hebben het op het nippertje gered.

 Voor de opa van Oscar was het de eerste keer dat hij Texel ging bezoeken. Dat kon je aan hem merken. Het was voor hem net een schoolreisje. Onder het genot van een lekker broodje en een kop koffie kwamen we weer helemaal bij. Overigens had de leiding ook nog van alles meegenomen. Flesjes AA en Marsen werden kwistig door George uitgedeeld. Mannen: complimenten voor de verzorging zowel inwendig als uitwendig!

 Na een vaartocht van amper 20 minuten met schitterend uitzicht op de Waddenzee, kwamen we aan op Texel. Eerst werden de spelers naar Den Burg gebracht. Logisch want die moesten nog een warming-up doen en zich geestelijk voorbereiden op de wedstrijd. De ouders, waaronder de moeders van Thomas en Roy, bleven gezellig keuvelend achter.

 Aangekomen bij het sportcomplex van Texel 94 bleek dat wij wel op tijd waren maar er was nog geen ontvangst comité. Ergo: de kantine was nog dicht! Maar de schade werd snel ingehaald toen de beheerder uiteindelijk kwam: gratis koffie van het huis. Al met al een relaxte sfeer. Toch best wel een oude club ondanks de naam Texel 94. De club bestaat al sinds 1912.

 Misschien waren de jongens wel te relaxt en te zeer onder de indruk van het feit dat ze op een eiland zaten. Of was het de naderende kermisborrels die al in de benen en koppies zaten? We zullen het nooit weten. Een feit was dat we binnen 15 minuten met 4-0 achterstonden! Maar het moet gezegd worden: Texel had een goeie ploeg. Snel combinerend stonden ze binnen no-time voor onze invalkeeper Dennis. Diego was geblesseerd, niet door voetbal maar de wat onbesuisd racen in een kart! Sorry Diego maar je hebt meer aanleg voor keepen. Laat het racen maar aan Max Verstappen over.

 Over de wedstrijd hoeven we verder niet veel te zeggen. Na dat eerste kwartier herstelde KGB zich wel weer een beetje, maar je zag dat Texel een klasse beter was. Eindstand was uiteindelijk 6-0, ondanks een gemiste penalty aan onze kant. Dus helaas geen ere treffer. Wel een bult op het gezicht van Ruben. Gevolg van een bewuste klap van een Texel speler. Onbegrijpelijk dat hij dat deed. De scheidsrechter die goed leidde gaf direct rood. Onze aanvoerder Sam vatte aan het eind van de wedstrijd deze wel zeer kernachtig samen met de woorden: “ik kom nooit meer op dit K@@@@@-eiland!”.

 De terugreis verliep snel en voorspoedig. De leiding had al aangegeven dat bepaalde jongens (ene Thomas de W. en zeker ook Oscar S.) sneller dan normaal moesten douchen anders konden we de boot van 5 uur niet meer halen. Complimenten voor deze heren want zij waren keurig op tijd. Jullie kunnen het wel! Na een korte snackstop bij de haven van Texel, prima patatje daar hoor, konden we allemaal weer op de boot. Helaas moesten wij nog een flink stukje lopen naar de auto’s. Sorry dames maar jullie hielden je geweldig! Moe, zonder punten, maar toch wel voldaan door het prachtige avontuur kwamen we zo rond 7 uur weer bij de Spar aan.

 Peter, George en Frank. Dank jullie wel voor de uitstekende verzorging en jullie altijd positieve houding naar de jongens en naar ons als ouders!

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!