Datum
1 juni 2018 20:00
Scheidsrechter
Chris Aben
Accommodatie
Onbekend
Na een zinderende halve finale op sportpark Immerhorn, vorige week, mochten we ons nu wéér melden, op hetzelfde sportpark, om de degens te kruisen met die andere opponent, Dindua.
De hele week was het al wat rommelig geweest, en Brett en Mike waren té geblesseerd om de finale te kunnen meemaken.
We zijn natuurlijk geen stel perenplukkers en zijn inmiddels al zovér gekomen, dat we deze tegenslag ook wel aankunnen. We hebben een goed stel jongens bij elkaar en met vereende krachten kan je heel ver komen.
Dindua was de huidige bekerhouder en dat moesten wij vanavond ongedaan zien te maken. De technische staf had een mooi strijdplan ontworpen, dat tot succes moest leiden.
We werden hartelijk ontvangen bij het jubilerende Dindua, dat dit jaar 90 jaar bestaat. Proficiat.
Het liep zo tegen 20.00 uur, het tijdstip waarop de wedstrijd een aanvang zou nemen. De hymne van de Champignons leage, ging door merg en been, en de spelers kwamen het veld op. De spanning was van de gezichten af te lezen. Ze stonden zo strak als een pianosnaar, gelukkig wel gezonde spanning.
De scheidsrechter floot en het duel was onderweg met al gauw een dot van een kans voor Joey. Jammer maar helaas… We waren al vrij snel de bovenliggende partij. Dindua pleegde ook wel wat speldenprikjes, maar onder leiding van uitblinker Rens, met zijn secondanten Fabian en Warre, was er voor Dindua geen doorkomen aan. En anders hadden we keeper Peter jong nog als betrouwbare sluitpost.
Derk moest zich concentreren op hun spelmaker en deed dat naar behoren. Het ging redelijk gelijk op, met een licht voordeel voor ons. Dat werd uitgebuit toen Joey te snel bleek voor hun verdediging, en de 0-1 in het net joeg. De ontlading was rondom én op het veld wel merkbaar.
Dat gevoel kreeg alras meer impact, nadat Herman niet lang daarna, een granaat van zijn voet liet afgaan. Nadat de stofwolken waren verdwenen, bleek de bal in het doel te liggen. 0-2. Fantasiquel
Dindua leek klaar voor de knock-out en daar waren ook wel de kansen voor. Toch hielpen we Dindua weer terug in het zadel. Een vrije trap van hun verdween via een ongelukkige kopbal van een van onze verdedigers, achter keeper Peter. 1-2. Dat was eigenlijk zonde, want we hadden feitelijk alles onder controle.
Met de 1-2 stand werd de rust gehaald en de achterliggende gedachte was dat we dit toch wel konden gaan winnen.
We hebben legio mogelijkheden gehad om verder uit te lopen en toch kregen we het deksel op de neus toen Dindua keeper Peter verraste met een fraaie harde boogbal, die vlak onder de lat in het doel belande… 2-2.
Voor de rest was Dindua amper in de buurt van het doel geweest en toch scoren ze. Vlak voor tijd had Joey de winnende op zijn schoen, maar alleen voor de keeper, faalde hij. In de stand kwam verder geen verandering meer, zodat penalty’s uitsluitsel zouden moeten bieden. Dat was een beetje een wrang gevoel, want we hadden de beker eigenlijk al in ons bezit moeten hebben, maar dan moet je wél scoren.
De uiterst strakke arbitrage, zou dit varkentje wel even wassen. Ik heb nog nooit een penalty-reeks meegemaakt, waarvan de uitslag pas een half uur, na de laatst genomen penalty bekend was. Na al dat geheen en weer gecommuniceer, kwam met toch met de unanieme beslissing, dat onze jongens, wij, KGB dus, de nieuwe eigenaar zijn van de West-Friesland-Cup.
Kampioenen!!!!!!
Jullie hebben dat met elkaar, toch maar mooi bereikt met zijn allen. Samen kan je veel bereiken.
Proficiat allen,
Mels van Ammers
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
