Wij verloren met 5-1 van HSV-Sport, daar waar Wieringermeer met 2-1 van HSV-Sport won. Dan kun je gaan denken dat het waarschijnlijk een zware middag gaat worden. Cijfers hoeven echter niet altijd de praktijk te zijn.
Met het geloof in eigen kunnen, en dat ook écht daadwerkelijk uitstralen, middels goede beslissingen nemen, en met volle overtuiging de duels aangaan, kan dit team een heleboel aan.
Diverse keren is nu al geconstateerd dat als de schroom (waarom?) er af valt, we van niemand de mindere zijn.
Alle tegenstanders hadden we tot nu toe over de knie kunnen leggen met iets meer lef, durf en duelkracht. Behalve tegen Dindua dan, maar dan ook alleen maar één helft.

Direcht wakker zijn na het beginsignaal van de scheids is ook nog een puntje. Maurits had na één minuut al een gigantische kans om te scoren, maar schrok daar "waarschijnlijk" zo van, dat er slechts een "rollertje" geproduceerd werd, waar hun keeper niet benauwd van werd.
Even later een mooie actie van Maurits, die de bal terug legde op Youri, die helaas nét voorlangs schoot.
Na deze veelbelovende start waren er ontzettend veel duels op het middenveld en aan de rechterkant van het veld. Steeds meer laten wij ons niet onbetuigd en beginnen ook steeds meer duels te winnen, al ging het vandaag in de eerste helft gelijk op. Dat was al weer een kleine stap méér voorwaarts.
Alex hield hun beste speler in toom. Warre en Menno voetbalden ook scherp. Invaller-doelman Peter Jong, hield zijn doel ook nog schoon in de eerste helft. De middenvelders beginnen ook steeds meer duels te winnen, en veel belangrijker nog, het begint normaal te worden. Natuurlijk hoef je voor niemand "bang" te zijn, maar daar raken we ons nu pas bewust van.
We kunnen ook goed samenspel laten zien en dat gaat steeds beter. Het benadert bijna weer de "West-Frisia-uit-wedstrijd", waarin we echt "vrij" voetbalden. Sem, Rob en ook de anderen gaan steeds beter.
Meestal is onze tweede helft beter. Joey moet ze in de rust altijd wakkerschudden lijkt het wel. Misschien was hij nu wel een stukje té boos, want vlak na rust kwamen we 0-1 achter. Even een onoplettendheidje.
Wieringermeer dacht de vis op het droge te hebben, maar wij gaven nog niet op. Een terugspeelbal op de Wieringermeer-keeper bleek geen slim besluit. Yarno besloot de keeper te storen op deze bijna onmogelijke bal. De keeper was echter uit het lood geslagen door de aanstormende Yarno. Hij schoot de bal tegen Yarno aan en de keeper was uit de positie. Yarno had geen moeite om de bal in het lege doel te deponeren. 1-1.
Daar had Wieringermeer niet van terug en we creeërden nog meerdere kansen. Een goed schot van Vince werd gekraakt, maar even later een fraaie actie van Vince op links, passeerde een man en lag vrij terug op Yarno, die de bal achter zijn standbeen langs, in het doel plaatste. Fantastisch. 2-1.
We lieten ons nu weer wat terugdringen en Wieringermeer probeerde nog alles op alles om minimaal nog een keer te scoren.
Heel lang hielden we het vol, met zelfs nog meer kansen op 3-1, maar toch viel de goal, 2 minuten vóór tijd, nog aan de andere kant.  Hun beste speler kapte Warre uit en schoot in de verre hoek binnen. Peter Jong, die een prima invalbeurt keepte, had hier echter geen antwoord op. 2-2.
Vooral had je ervoor getekend, achteraf laat je de winst op het laatste moment glippen en dat is altijd zuur.
Toch een hoop strijdlust gezien en nu kunnen we ons weer richten op de competitie.
Elke keer een beetje beter, is mijn conclusie.
Groetjes, Mels van Ammers