Een moeizaam begin

Op het hagelnieuwe kunstgrasveld van Always Forward mochten we de competitie starten. We begonnen onrustig, de eerste 15 minuten werden volbracht in overlevingsmodus. We riepen het ook een beetje over ons zelf af, door veel paniek in onze opbouw en verkeerd inspelen van elkaar werd de bal veel te snel verloren, wat zonde was omdat we hier juist zoveel tijd in de trainingen aan besteed.
Always Forward had zich versterkt met een aantal spelers uit de 19-1 zaterdag (3e divisie) en dat was te zien, deze spelers maakten het ons vanaf de eerste minuut moeilijk en drukte hun stempel op de wedstrijd. Het was dan ook te danken aan onze verdedigende werk en keeper dat het in het eerste half uur bij 0-0 bleef.
De 15^e minuut bleek een beslissende minuut voor de voortgang van de wedstrijd, vanuit de omschakeling werd onze spits de diepte in gestuurd en werd op de rand van 16 meter met de keeper recht voor zich onderuit gehaald, het gevolg was echter niet wat je zou verwachten (rode kaart en vrije trap), maar bracht ons alleen een vrije trap, waaruit we helaas niet scoorden. Dit moment zorgde wel voor vertrouwen bij onze jonge groep, we begonnen beter te voetballen en er ontstond een wedstrijd in plaats van het tegenhouden van onze gastheren. Always Forward begon uit onmacht van steeds verder uit de 16 meter op doel te schieten, met als gevolg de ene na de andere afzwaaier. Wij begonnen de ruimte achter de verdediging van Always Forward te benutten, maar vergaten ons zelf te belonen met een doelpunt. Jammer was het dan ook, dat onze tot dan toe prima spelende keeper 10 minuten voor rust een schot van zo een 25 meter niet goed verwerkte en de spits van Always Forward er als de kippen bij was om daar van te profiteren en we met 1-0 achter gingen rusten.

Na rust begonnen we weer goed, de strijd op het middenveld werd regelmatig gewonnen en Always Forward werd nauwelijks gevaarlijk. Dit duurde tot ongeveer minuut 60, Always Forward kwam er doorheen en we moesten ingrijpen met een vrije trap net buiten het 16 meter gebied als gevolg. De vrije trap ging op de bal en in de paniek die daarop volgde zijn we zeker 10 minuten de weg kwijt geweest. In deze fase werden we van het kastje naar de muur gevoetbald, waarin Always Forward nog een keer paal en lat van ons doel raakten en uiteindelijk de voor hun verlossende 2-0 maakten.
De laatste 20 minuten, probeerden we nog wat te forceren, mede door het inbrengen van onze gastspeler uit de onder 17 Dani Noback, maar het lukte ons niet om de aansluitingstreffer te maken. Eindstand 2-0.