Eindelijk vandaag de eerste echte topwedstrijd tegen een ploeg die ook nog zonder puntverlies is. KFC, met 18 uit 6, maak je borst maar nat. Ook een mooi vooruitzicht, twee voetballende ploegen die zouden gaan strijden om de koppositie in de competitie.
Misschien waren de voorgaande vijf wedstrijden iets te gemakkelijk gegaan. Dit was echter andere koek en dat bleek al erg snel. 
KFC schoot als een Usain Bolt uit de startblokken. Er werd onmiddelijk druk gezet, en uit een mooie pass van KFC, verloor Elijah het sprintduel en de spits was vertrokken, en velde gelijk het vonnis, in de korte hoek, 1-0. De wedstrijd was amper één minuut oud.
Welkom op het KFC-complex.
We werden overdonderd en wisten daar even geen raad mee. Het tempo en het afjagen van KFC gaf ons wat hoofdbrekens, maar na een kwartier werd óók bij ons de strijdbijl opgegraven en toonden wij ons ook als een gelijkwaardig tegenstander. Elijah was inmiddels ook van de schrik bekomen en vocht zich ook terug in de westrijd. Klasse.
Ook kwamen er nu ook kansen voor ons. Nino kwam goed door op rechts en kreeg een schietkans, alleen de keeper redde de situatie. Nino kreeg nog een por mee en belandde in de reclameborden. Met de hartelijke groeten van KFC. 
Na een snelle aanval over rechts, kreeg Saul links in de zestien, de bal in bezit. In vrije schietpositie schoot Saul echter in het zijnet.
KFC oogde wel gevaarlijk, maar dat stokte in de zestienmeterlijn. Daarna hadden we het verdedigend wel goed onder controle. We waren wakker geschud en deden goed mee. Bret stond nu centraal achterin, op de plek van de afwezige Jimmy, en deed het voortreffelijk naast Luuk. Sven en Elijah gaven hun aanvallers goed tegengas en onze middenvelders moesten ook goed aan de bak en deden dat ook voortreffelijk. We waren nu gelijkwaardig.
Vlak voor de rust won Elijah een kopduel, tessen twee man in. Sterk. Saul ontving de bal en stoomde op, over links. Hij gaf voor op Stijn, die nét naast schoot....
Even daarvoor schoot Mike nog op doel, maar de keeper kon, ten koste van een corner, erger voorkomen.
Genoeg aanknopingspunten om de boel nog recht te zetten, na de inmiddels aangebroken rust.

Na de rust begonnen we sterk en lieten ons niet nog een keer afbluffen. We namen het initiatief en al gauw kreeg Saul de kans op de gelijkmaker, maar ongelukkigerwijs hield hij zich in en kreeg weer een verdediger voor zijn neus. Toch schoot hij nog op doel, alleen leverde dat niets meer op. 
KFC beperkte zich nu meer om uit te breken via de counter, maar dat lieten onze middenvelders en verdedigers niet toe. We beten ons vast in KFC en de gelijkmaker leek aanstaande. Luuk ging mee ten aanval, maar strandde op de keeper, die zich daarbij blesseerde. Als een lamgeslagen vogeltje bewoog hij in het verdere gedeelte van de wedstrijd in doel. We waren echter niet bij machte om hem nog in verlegenheid te brengen. Dani poogde nog een afstandsschot, die verdween nét naast het doel.
Senno had het nog relatief rustig gehad, maar was kansloos bij een voorzet, waarbij de KFC-spits vrij (?) kon inkoppen. 2-0.
Dit gebeurde zo'n vijf minuten voor het eindsignaal en je zag het geloof wegglijden. Het was een uiterst snelle en atractieve wedstrijd geweest en de laatste krachten vloeiden weg. Het tij kon niet meer gekeerd worden. De teleurstelling kort na de wedstrijd was uiteraard groot, maar behoudens het eerste kwartier, zijn we geen moment de mindere geweest van de huidige koploper.
Dat is genoeg voer voor het verdere competitieprogramma.
We kunnen de toekomst met opgeheven hoofd tegemoet zien....
Op naar de volgende wedstrijd, 

Mels van Ammers