Hopelijk stoot een ezel zich niet twee keer aan dezelfde steen. Vorige week, een zeperd, nu de draad maar weer oppikken.

AS'80 is een onbekende club en redelijk ver uit de buurt. Almere is hun thuishaven. Daar komen wij niet elke dag.
Zo op het oog ziet het eruit als een vrij fysiek sterke ploeg, daar schrikken we inmiddels niet zo gauw meer van.
Vooral in de beginfase van de wedstrijd, beginnen we fel, en schuwen de duels ook niet. De wedstrijd beweegt zich voort in een vrij hoog tempo. We laten ons niet kennen en komen op voorsprong door een doelpunt van Sven. Keurig in de hoek geplaatst. 0-1.

We leken wat bevrijd en voetbalden wat vaster. Werden ook weer wat sterker en we kregen een vrije trap te nemen, op twintig meter van doel. Jimmy neemt de vrije trap, laag en hard richting de hoek, de keeper redt half en Pieter is er als de kippen bij om de tweede goal in te tikken. 0-2.

Gecontroleerd wordt het rustsignaal gehaald en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. 
De tweede helft begint en we missen een aantal kansen om de wedstrijd definitief in het slot te gooien.
AS'80 vecht voor zijn laatste kans, we moeten nu zorgen dat ze niet gaan scoren, want dan gaan ze er weer in geloven. Het lukt helaas niet en AS'80 komt terug tot 1-2

Langzaam krijgen ze de overhand, door met alle middelen geoorloofd of niet, ons te overbluffen. Ze winnen meer duels. We lijken de weg weer kwijt, net als vorige week.
Tot overmaat van ramp, scoren ze ook nog de gelijkmaker bij de tweede paal. De beer is nu helemaal los. Wij krijgen nog een kans, via Pieter, die hardhandig van de bal af wordt gezet, in de zestien. Geen penalty....
Even later aan de andere kant, dezelfde situatie. Bal, natuurlijk, op de stip. Doelpunt. 3-2.

De grove middelen worden nu door AS'80 toegepast. Sven wordt bijna door midden gezaagd. Luuk wordt verbaal "bewerkt", dat hij bijna niet meer durft in te grijpen. 
We liepen doelloos in het rond en AS'80 begroette het laatste fluitsignaal alsof ze kampioen waren. Ze waren wel kampioen, maar niet in het edele voetbalspel. Neem dan je verlies maar en houdt je waardigheid.

Mels van Ammers