Na het succesvol verlopen toernooi in België, waarbij de eerste plaats werd behaald!, moesten we nu tegen het laag geplaatste Purmerland, de competitiehandschoen weer oppakken.
In de eerste klasse kan je niet rustig achterover leunen. Dan krijg je het deksel op de neus. Hoe hoger je speelt, hoe meer er wordt gevraagd. Dat is niet erg, dat wil je ook als sportman. Je eigen willen verbeteren en samen een prestatie willen neerzetten.

In de eerste helft had Klaas Vaak nog te veel zand in de oogjes gestrooid. We lieten ons in slaap sussen en de algehele tendens was dat het wel goed zou komen.
De Purmerland-keeper schiet de bal uit en wij weigeren voor de stuit in te grijpen. Hun goede spits, waar ook van te voren voor gewaarschuwd was, profiteerde meteen en scoorde 0-1.
Je maakt het jezelf dan moeilijk en moet weer in de achtervolging.
Dat gebeurde al gauw en via een "rommelgoal" scoort Nino de gelijkmaker.
In de rust werden er harde noten gekraakt en na de rust keerde het voetbal weer terug in de ploeg.

Na een fraaie aanval over vele schijven, krijgt Elijah de bal in bezit en scoort. 2-1.
Toch lieten we het vogeltje weer over het touwtje wippen en na sullig verdedigingswerk scoorde Purmerland de gelijkmaker. 2-2.
Dat werd toch wel echt te gortig. Er ging een tandje bij en na een corner kopte Nino fraai binnen. 3-2.

De wedstrijd liep nu tegen het einde en Dani zette de zaak weer in perspectief door de 4-2 te maken.

Eind goed, al goed, maar niet zonder slag of stoot.

Mels van Ammers